Drie technieken voor visuele cryptografie

cryptografische systemen zijn gebaseerd op stellingen uit de getaltheorie. Versleuteling en ontsleutelingen van berichten vragen vaak intensief computerrekenwerk.

Bij visuele cryptografie wordt het rekenwerk echter tot een minimum beperkt. Ook hoeft de ontwerper van deze geheimcodes bijna geen gebruik te maken van wiskundige stellingen en eigenschappen. De ontsleuteling van een boodschap kan zelfs gebeuren zonder digitale hulpmiddelen: schuif twee transparanten met onherkenbare afbeeldingen over elkaar en kijk doorheen deze transparanten naar de ontsleutelde boodschap.

In dit verslag worden drie technieken voor visuele cryptografie toegellicht. Voor de eerste techniek is er wel wat wiskundige achtergrondkennis nodig. De tweede en derde techniek zijn vlot uitvoerbaar zonder deze achtergrond.